Geloven & Vertrouwen

Oh wat heb ik soms nog zo mijn worstelingen met de dingen die ik niet goed, zeg maar verkeerd, doe. En hoe ik dan eigenlijk zo vertrouw op mijn eigen inzet om zo in Gods ogen heilig te zijn en te leven.

Zo werd ik vandaag ook doordrongen in mijn strijd van geloven en ik de teksten van Galaten 3 onder ogen kreeg.

Die woorden kwamen binnen!

Daarom wil ik dit met jullie delen, omdat ik weet en denk dat ik niet de enige ben die daar op zijn tijd mee te kampen heeft. En ook om mijn zwakheden te delen. Dat als je eenmaal gelooft dat het  geloof zo ook op en neer kan gaan. Dat je mag leren te blijven vertrouwen op Jezus Christus.

Galaten 3:1-5 en 24-29

O, domme Galaten! Wie heeft jullie betoverd? Hoe kan het dat jullie het goede nieuws niet langer gehoorzamen? Ik heb jullie toch zó duidelijk de gekruisigde Christus beschreven! 

Laat mij jullie deze ene vraag stellen: hebben jullie de Geest gekregen doordat jullie je aan de wet van Mozes hielden? Of kregen jullie Hem doordat jullie het goede nieuws hebben gehoord en geloofd? 

Zijn jullie dan zó dom? Jullie zijn je nieuwe leven begonnen met de Geest. Eindigen jullie dan nu met het houden van regels? 

Is alle ellende die jullie vanwege het geloof overkomen is, dan helemaal voor niets geweest? Als jullie je nu weer aan de wet gaan houden, is het inderdaad helemaal voor niets geweest. 

God heeft jullie zijn Geest gegeven en doet wonderen bij jullie. Doet Hij dat omdat jullie je zo goed aan de wet van Mozes houden? Of doet Hij dat omdat jullie geloven wat ik jullie heb verteld?

Maar voordat dit geloof er kwam, beschermde de wet ons. De wet hield ons op het rechte pad. Pas later zouden we begrijpen dat we geloof nodig hebben. 

De wet van Mozes was dus bedoeld om ons te leiden en op te voeden totdat Christus zou komen. En door in Christus te gaan geloven, zouden we kunnen worden vrijgesproken van schuld. 

En nu het geloof is gekomen, hoeven we niet meer door de wet van Mozes geleid en opgevoed te worden. 

Want door jullie geloof in Jezus Christus zijn jullie allemaal kinderen van God geworden. 

Want alle mensen die in Christus zijn gedoopt, worden met Christus bedekt. Hij bedekt je zoals een kledingstuk je bedekt.  

Hierbij maakt het niet uit of je Jood of geen Jood bent, slaaf of vrij mens, man of vrouw. Jullie zijn namelijk allemaal één in Jezus Christus.

En als jullie van Christus zijn, zijn jullie kinderen van Abraham.  Daarom erven jullie zijn belofte. Zo is de belofte die God vroeger aan Abraham deed, nu ook voor jullie.

(Basis Bijbel)

In de brief aan de Galaten wordt duidelijk dat het evangelie van Paulus (‘Vertrouw op Christus alleen!’) door Joodse dwaalleraars wordt ontkracht. De Galaten (christenen uit de heidenen) worden verleid om zich te houden aan de wetten van Mozes. Dat lijkt aantrekkelijk, want een leer met strenge regels moet toch wel serieuzer zijn dan een leer waarin alles draait om vertrouwen en overgave? Zo wordt het evangelie van Christus en zijn genade verdraait.

Een manier van denken en leven die ons mensen allemaal eigen is

Toen al in Palus’ tijd. Maar vandaag nog steeds. Als ik zus of zo leef, dit of dat doe, dan krijg ik daarmee bevestiging en waardering van anderen, dan tel ik mee, zien ze mij staan. Dus: goedkeuring afkopen door wat je doet. Een soort ruilhandel. Voor wat hoort wat. Ik ben aardig voor jou, dan ben jij ook aardig voor mij… 

Zo kun je ook met God omgaan. Hij ziet mij pas echt staan, als ik mijn best doe voor Hem. Als ik goed leef, dan geeft Hij mij wat ik wil: rust, vrede, zegen… Hoe meer ik me voor Hem inzet, hoe groter zijn waardering wordt voor mij…  Paulus zegt: ik weet er alles van. Ik heb zelf ook zo geleefd. Ik dacht ook dat ik mijn eigen leven kon maken. En ik had het helemaal gemaakt. Paulus vertelt erover in Galaten 1, 13-14: ik heb de gemeente van Jezus fanatiek vervolgd, niemand was meer en beter Jood dan ik, ik zette vol overgave en hartstocht mijn beste beentje voor. Ik dacht dat dat werkte, dat ik daarmee geluk zou vinden, bestaansrecht voor God zou krijgen. Ook ik: ik dacht dat ik mijn eigen leven kon maken…

Paulus ontdekte de kracht van Gods genade. In één keer kwam het binnen dat God geen God is die prestaties eist: jij moet je eerst waarmaken voor Hem, vervolgens kijkt Hij of jij zijn liefde waard bent. Nee, Hij houdt van je, onafhankelijk van wat je doet, met een onvoorwaardelijke liefde, zonder eisen en verwachtingen vooraf. En dat is zo uniek! Gods liefde kun je niet, hoef je niet af te kopen met de manier waarop jij leeft! God rekent juist af met dat dodelijke denken van ‘voor wat hoort wat’, de ruilhandel waarin wij mensen verstrikt zitten. Eerst presteren, goed leven, liefde afkopen, waardering verdienen.

Geloven en vertrouwen

In het Grieks wordt steeds hetzelfde woord gebruikt voor de woorden geloven en vertrouwen. Dit geeft aan dat geloven meer is dan iets voor waar aannemen.

Geloven dat Jezus heeft bestaan betekent nog niet zoveel. Dat zou je gewoon kunnen aannemen als geschiedenis. maar het gaat erom dat je Hem vertrouwt! 

Als jij denkt (meer van) Gods Geest te kunnen ontvangen door nog heiliger en gehoorzamer te worden, dan verwacht je het toch weer van jezelf.

Je ontvangt de Geest alleen door het geloof in Jezus Christus.

Natuurlijk hoort daar een andere levensstijl bij, maar dan niet als voorwaarde, maar als gevolg.

De wet als spiegel

Als je in de spiegel kijkt terwijl je onder de modder zit, dan kan je zien hoe vies je bent.

Meer kan de spiegel niet doen. Om weer schoon te worden is iets anders nodig.

Zo is de wet ook een spiegel. Hij is ingevoerd om ons bewust te maken van de zonde.

Om weer schoon te worden is het nodig om te vertrouwen op Jezus Christus.

‘Mijn leven hier op aarde leef ik in het geloof in de Zoon van God, die mij heeft liefgehad en zich voor mij heeft overgeven’.

En dus, mijn eerste levensbehoefte is Jezus. Jezus en de liefde die Hij geeft. Daar bouw ik mijn leven op. Ieder mens heeft honger naar aandacht, naar liefde, naar waardering. Zodat je weet en beseft: ik doe ertoe, ik word gezien en geliefd. We zijn er allemaal naar op zoek. En denken die allemaal te kunnen krijgen door wat je zelf doet. Paulus zegt: die honger kun je nergens dieper en beter stillen dan bij Jezus. Wat ik het meest nodig heb is Jezus’ liefde.

Dit leven van ons met al zijn

kwetsbaarheid en zwakte. Met zijn zonde, ziekte, twijfel, terugval en aanvechting. Steeds weer die zuigkracht om te rekenen op jezelf, te bouwen op wat je zelf kunt. Vaak genoeg gaat het mis. Val je terug. Of valt het nog tegen. Maar ik weet en geloof dat Jezus mij lief heeft en alles voor mij heeft gegeven. Dat sleept mij erdoorheen. Ik bouw mijn leven op Jezus’ liefde voor mij!

(gedeelten tekst overgenomen van ds. Oldenhuis)